( تحصیلات : لیسانس ، 26 ساله )

سلام روز به خیر قبل از هرچیز تشکر میکنم ازتون بابت کمک رایگانی که به من و امثال من میکنید.
من 25 سالمه لیسانسه هستم با شوهرم هم سن هستیم و توی یه دانشگاه درس خوندیم . حدود 3 سال باهم دوست بودیم و درحال حاظر 1 سال و یک ماه که عقد کردیم . ما جدیدا خیلی باهم بحث میکنیم سر هرموضوع کوچیکی بحث میکنیم من اخلاقم طوریه که وقتی بحث میکنم آرومم و کم حرف میزنم بیشتر شنونده میشم و دوست ندارم قهر کنم و میخوام راجع مشکلمون صحبت کنیم ولی شوهرم خیلی زود عصبانی میشه اونم خیلی زیاد و قهر میکنه .
البته ناگفته نمونه وقتیم راجع به بحث و مشکلمون باهم حرف میزنیم هیچ وقت به نتیجه نمیرسیم چون هم دیگه رو مقصر میدونیم .
همسرم خیلی زود قهرمیکنه وکلا از کاه کوه میسازه یه موضوع پیش پا افتاده رو بزرگ میکنه و به یه دعوا بزرگ تبدیلش میکنه و همیشه میگه تو حاظر جوابی و از من عذرخواهی نمیکنی . درسته من اگر اونو مقصر بدونم هیچ وقت عذرخواهی نمکنم ولی اگر مقصر باشم واقعا عذرخواهی میکنم و اون کلا منو همیشه مقصر میدونه هیچ وقت نشده بگه منم اشتباه کردم.
برای این که بحثامون تموم بشه همیشه من میرم سمتش و میخوام تمومش کنیم چون از جنگ اعصابی که چندوقته باهم داریم خسته شدم . این دفعه هربار رفتم سمش منو پس زد و منم لج کردم و میخوام باهاش مثل خودش رفتار کنم.
خواهش میکنم کمک کنید چطوری این قهرو بودنش کم کنم و چطوری بحث های همیشگیمون کم کنم . خیلی خسته شدم از زندگی.


مشاور (آقای علی محمد صالحی)

با عرض سلام و وقت بخیر خدمت شما خواهرگرامی، ما هم از لطف شما ممنون و متشکریم. نکته اولی که باید به اون توجه کنید اینه که شما هنوز حدود یک ساله که ازدواج کردید، و یک سال زمان زیادی نیست، هرچند که شما چند سال هم باهم دوست بودید ولی دوست بودن با همسر بودن متفاوته، پس باید دقت کنید که هنوز برای شناخت یکدیگه و پیدا کردن قِلِق هم هنوز باید صبر و بردباری داشته باشید و عجله نکنید، نکته بعدی اینکه شما گفتید «ما جدیدا خیلی باهم بحث میکنیم» جای تأمل داره که آیا جدیدا اتفاق خاصی در زندگی مشترک شما افتاده؟ مخصوصا اتفاق یا موضوعی که همسر شما یا خود شما رو ناراحت کرده باشه و دلخوری ایجاد شده باشه؟ اگر همچین چیزی نبوده که هیچ، اما اگه بوده ممکنه هنوز اون قضیه در ذهن شما یا همسرتون به صورت ناخودآگاه یا خودآگاه، موجب ناراحتی و رنجش شده باشه و اثر اون موضوع، هنوز باقی باشه و بر مسائل دیگه شما اثر بذاره، که باید اول اونو حل کنید، تا رابطه شما بهبود پیدا کنه. اما نکته مثبت در مورد شما اینه که میگید «دوست ندارم قهر کنم و میخوام راجع مشکلمون صحبت کنیم» چون قهر کردن در زندگی مشترک میتونه آسیبهایی داشته باشه و حتی اگر صحبت کردن و برون­ریزی ناراحتی های زن و شوهر ازهم، منجر به دعوا و مشاجره هم بشه، بهتر از اینه که در روان افراد انباشته بشه یا اینکه موجب قهر و قطع ارتباط آنها بشه. چون پی­آمدهای منفی قهر و بی اعتنایی، به مراتب بیشتر از دعوا و مشاجره است. قهر کردن سیم برقراری ارتباط را قطع می­کنه و اگر قهر کردن در یک خانواده­ به عادت تبدیل بشه، به بحران خیلی نزدیک شدن. دعوا نشون می­ده که موانعی وجود داره، اما پل ارتباطی هم هنوز هست. از این­رو امید به بهبود روابط هم وجود دارد.

رفتار خیلی خوب دیگه ای که شما دارید اینه که بیان کردید «برای این که بحثامون تموم بشه همیشه من میرم سمتش و میخوام تمومش کنیم» چون تنش های بین زن و شوهر، دو طرف داره و وقتی یکی برای اینکه بقول شما بحث تموم بشه کوتاه میاد و میره سمت همسرش در واقع اولا بزرگواری و بزرگی روح خودشو نشون میده، ثانیا سود این گذشت، به هر دو نفر میرسه و هر دو بهره مند میشن و این امر سبب میشه تا سردی روابطِ زن و شوهر به درازا نکشه و مودت و محبت دوباره بینشون حاکم بشه. رسول اکرم صلی­الله­علیه­وآله­وسلم در مورد ارزش و جایگاه عفو و گذشت و پی­آمد مثبت آن می­فرمایند:«بر شما باد به گذشت و عفو؛ زیرا که گذشت چیزی جز عزت بر شما نیفزاید و از یکدیگر بگذرید تا اینکه خدا شما را عزیز گرداند». حضرت علی علیه­السلام هم در این زمینه فرموده­اند: « عذرخواهی و عذرپذیری دلیل بر خرد است ».

از طرف دیگه هرچند شنیدن عبارت «از اینکه تو را ناراحت کردم، خیلی متأسفم» یا «تقصیر من بود معذرت میخوام» برای یک زن بسیار لذت­بخشه که شوهرش این عبارتها رو بگه؛ زیرا احساس می­کنه که شوهرش واقعاً به او توجه داره، اما مردان به ندرت از این جمله استفاده می­کنن؛ چون از نظر مردها این عبارت به معنای اینه که اونها کار اشتباهی انجام دادن که معذرت خواهی می­کنن و پذیرش چنین مطلبی برای مردان بسیار سخته که قبول کنن کار آنها اشتباه بوده. در حالی­که، اگر بدونن آسان­ترین راه برای پایان دادن به جر و بحث، گفتن عبارت «متأسفم» است، شگفت زده میشن؛ زیرا بیشتر جر و بحث­ها زمانی شدت می­گیره که مرد احساس همسرش را بی­اعتبار جلوه میده و زن نیز به مخالفت با او می­پردازه. پس فکر نکنید در این قضیه شما تنها هستید بلکه اکثر زنهای دیگه هم مثل شما هستند و اکثر مردها در این زمینه شبیه هم هستند و برای اونها هم بسیار سخته که عذرخواهی کنن. از طرف دیگه پذیرفتن مسئولیت و اقرار­ داشتن به بخشی از مشکل، به همسر شما کمک می­کنه که احساس محکومیت یا خفّت نکنه؛ زیرا تقریباً هیچ مشکل زناشویی نیست که تنها یکی از همسران مقصر باشه و دیگری هیچ تقصیری نداشته باشد.

پس به صورت خلاصه اینکه اولا شما تازه یک ساله که ازدواج کردید و یک سال زمان زیادی نیست و ثانیا رفتارهای مثبت خودتون رو با صبر و بردباری ادامه بدید و به آینده خوشبین باشید. و در کنار این مباحث مطالعه در زمینه روش های ارتباط موثر بین همسران و مباحث دیگه مرتبط با خانواده را داشته باشید تا شیوه ارتباط بدون تنش و درگیری رو یاد بگیرید.

موفق و شاد و سربلندباشید.

. اصول کافی،ج2،ص 108.

. تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص 447.